Ekstrakcja konopi indyjskich jest znana ludzkości od wieków, ale dopiero w ostatnich sześciu latach mocno zyskała na popularności, a przy tym odkrywając nowe metody oraz produkty końcowe – ekstrakty, nazywane potocznie olejami. Rozpoczynając serię „Konopne Koncentraty” opowiemy wam o tym, czym jest shatter.
Odkąd konopne koncentraty trafiły na rynek, a palacze pokochali je od pierwszego „daba”, dziedzina zaczęła nabierać intensywnego tempa rozwoju. Metody ekstrakcji rodziły się jedna za drugą – od tych prostych a zarazem niebezpiecznych, po te bardziej skomplikowane, lecz nie zagrażające wybuchem całego pomieszczenia, w którym dokonywana jest ekstrakcja.
Czym są konopne koncentraty?
Są niczym innym jak skoncentrowanym wyciągiem żywicy, który bogaty jest w kannabinoidy i terpeny. Kwiaty konopi indyjskich przetworzone zmrożonym rozpuszczalnikiem, jakim najczęściej jest zmrożony butan, który po późniejszym odparowaniu daje nam najbardziej znany żywiczny koncentrat – BHO (Butane Hash Oil). Istnieją również ekstrakcję alkoholowe lub ekstrakcje za pomocą dwutlenku węgla. Często spotykane są również ekstrakty otrzymywane za pomocą silnych pras hydraulicznych.
Wyciąg ten występuje pod wieloma nazwami, takimi jak; shatter, honey, wax, budder, taffy lub oil. Dziś przyjrzymy się bardziej temu pierwszemu i dowiemy się dlaczego nazywany jest właśnie shatter.
Czym jest shatter i czemu różni się od pozostałych koncentratów?
Podczas gdy cały proces sporządzania ekstraktów przebiega zgodnie z tą samą zasadą, która wykorzystuje rozpuszczalnik do oddzielenia trichomów, kannabinoidów i terpenoidów od materiału roślinnego, a następnie usuwa się rozpuszczalnik za pomocą ogrzewania.
Zielona Porada: Uwaga! Proces ekstrakcji za pomocą butanu może być bardzo niebezpieczny, warto więc zainwestować w specjalistyczny ekstraktor z obiegiem zamkniętym lub prasę hydrauliczną do rosinu.
Skoro proces ekstrakcji jest taki sam dla wszystkich rodzajów BHO, to dlaczego jest między nimi spora różnica wizualna? Dlaczego jedne są bardziej maziste a inne twarde? O rodzaju butanowego haszu decyduje sposób w jaki przeprowadzono proces ekstrakcji. Na przykład wax i jemu podobne są zwykle mieszane, ubijane a nawet shakeowane podczas kilku etapów procesu produkcyjnego.
Właśnie dlatego często wax jest bardziej mętny lub nawet kremowy pod względem struktury i wyglądu ale na ten temat zagłębimy się w innym artykule.
Shatter z kolei nie jest wzbogacany żadnymi dodatkami podczas swojego procesu produkcji co skutkuje bardziej klarownym, przejrzystym wyglądem. Warto przy tym zauważyć, że klarowność shattera nie ma nic wspólnego z jego czystością!
Wiele osób uważa, że im bardziej przezroczysty ekstrakt, tym większa jest jego czystość ale jest to nieprawda. Czystość koncentratu zależy tylko od tego, ile rozpuszczalnika zostanie odparowanego z końcowego produktu oraz czy udało nam się zachować ostrożność na tyle, by do koncentratu nie dostały się żadne części materiału roślinnego.
Zielona Porada: Nigdy nie dajcie się zwieźć osobie, która próbuje zaoferować Ci wyjątkowo czysty produkt, opierając się przy tym na jego przezroczystości.
Kolejną cechą odróżniającą shatter od reszty jest jego konsystencja, tworząca żywiczną, twardą taflę, która oczywiście staje się miększa lub twardsza w zależności od otaczającej go temperatury. Shatter łatwiej jest podzielić w przeciwieństwie do mocno oleistych i mazistych koncentratów, zwyczajnie łamiąc lub tłukąc go niczym szybę na drobniejsze kawałeczki.
Często swoją strukturą shatter po odparowaniu butanu przypomina ser szwajcarski – dziury powstają na skutek tworzących się od odparowanego po podgrzaniu butanu i pękających baniek.
Jeśli posiadasz więcej cennych wskazówek lub uwag o shatter daj znać w komentarzu! Zachęcamy również do dyskusji całym zakresie koncentratów z konopi indyjskich. Mamy ogromną nadzieję, że kultura związana z ekstraktami konopnymi zyska również na popularności w naszym kraju. Już wkrótce zaprezentujemy Wam kolejny wpis z serii „Konopne Koncentraty”!
