Zielone Newsy

Aktualności

Konopna cenzura w internecie to temat, który powraca dość często. Regularnie słyszy się o usuwanych materiałach czy wręcz o utracie całego kanału na danej platformie. Jednak jak się temu przyjrzeć z boku to cenzury konopnej jako takiej w sieci nie ma. Okazuje się, że to użytkownicy internetu sami się cenzurują i pozwalają aby ktoś za nich decydował co mają czytać i oglądać, a potem się oburzają. Oto historia cenzury, której nie ma.

Platformy społecznościowe takie jak Facebook, Instagram czy YouTube w ostatnich zmieniły nie tyle sieć jako taką ale nasz sposób korzystania z jej zasobów.

Konopna cenzura w sieci?

Przypomnijmy sobie jak wyglądało przeglądanie sieci dekadę temu, kiedy mało kto miał Facebooka. Poranna kawa przy komputerze to było buszowanie po ulubionych serwisach internetowych. Codziennie przeglądając serwisy wyczekiwałem nowych treści, świeżych informacji czy też rozrywki. I zawsze je tam znajdowałem. Zakładam, że w ten sposób z internetu korzystał niemal każdy jego użytkownik.

Tak było dekadę temu, przed erą Facebooka czy Instagrama. Jak jest dzisiaj? Dzisiaj większość osób rozpoczyna dzień od przejrzenia Fb czy IG. I tu zaczyna się problem.

Konopna cenzura na własne życzenie

Wynika on z połączenia dwóch czynników: dominacji Facebooka, Instagrama oraz YouTube w sieci połączonego lenistwem użytkowników. Efekt można porównać do sytuacji kiedy jesteśmy w restauracji gdzie znajduje się szwedzki stół z każdą potrawą świata. Kto ma chęci, może podejść do stołu i poświęcając trochę energii i czasu znaleźć wszystko czego tylko zapragnie. Jednak można też uniknąć tej odrobiny wysiłku, usiąść przy stoliku i zaczekać na kelnera. Jednak kelner ma swoje uprzedzenia i nie poda nam wszystkich potraw ze stołu, a jedynie te, które sam uważa za smaczne. Gdy się zorientują zamiast pójść samemu do stołu będą się tylko oburzać, że ogranicza się ich wolności. Szwedzki stół to oczywiście sieć www, a kelner to Fb, który decyduje co dziś zobaczysz.

Niestety, każdy twórca treści chcąc dziś dotrzeć do jak największej grupy odbiorców jest zmuszony korzystać z Fb i YT. Niestety, gdyż znaczna większość korzystających z sieci to ludzie potulnie dający sobie zaprogramować jak się korzysta z internetu, a Fb (i linki, które wyświetla) oraz YT to 95% ich aktywności w sieci. Skoro wszyscy operują na Fb i YT to twórcy zakładają tam swoje kanały, zdając się na łaskę lub niełaskę zarządzających platformą.

Fb, YT, IG etc, to wszystko są platformy prywatne i ich prawem jest dopuszczanie lub usuwanie treści. Oczywiście można i należy się buntować gdy usuwane są niegroźne treści konopne podczas gdy nie są usuwane treści jak produkować np. dopalacze.

Każdy twórca działający w oparciu o platformy takie jak YouTube czy Fb musi się liczyć z tym, że jego treści znikną z platformy z dnia na dzień. Oczywiście współczuję i solidaryzuje się z twórcami, którzy stracili budowane latami kanały.

Cenzura to kontrola publicznego przekazywania informacji, ograniczająca wolność publicznego wyrażania myśli i przekonań. Jako taka u nas nie występuje. To co nazywa się cenzurą to efekt lenistwa odbiorców czekających aż Fb i YT im poda wszystko na tacy.

Idealną sytuacją dla twórcy jest gdy treści znajdują się na jego stronie i jego serwerze, a odbiorcy regularnie odwiedzają serwis. Niestety po statystykach wejść na strony widać, że jeżeli kelner nie poda na tacy to nikt się po informacje nie ruszy, w efekcie 99.9% wejść na niektóre portale to wejścia z portali społecznościowych.

Oczywiście ucinanie zasięgów, shadowbany, usuwanie kanałów można nazwać pewną formą cenzury. Jednak nie to martwi mnie najbardziej, gorsze w mojej opinii jest zachowanie użytkowników, którzy korzystając z internetu polegają głównie na IG, YT i Fb, a poruszanie się w obrębie tych serwisów to ich 90% korzystania z sieci www.

Dojście do tego punktu tak potężnej dominacji kilku portali społecznościowych było procesem wieloletnim dlatego nawet częściowe odwrócenie tej tendencji też wymaga czasu, oraz świadomości.

Chcesz aby dominacja Fb czy YT się choć trochę zmniejszyła? Chcesz wspierać twórców treści, dzięki którym jesteś na bieżąco z interesującymi cię tematami? Zacznij, drogi czytelniku, od siebie. Zastanów się przez chwilę, czy także nie działasz według pewnego schematu, że przeglądanie internetu często zaczyna i kończy się na fb czy IG. Jeżeli tak jest, lub jeżeli oburza cię blokowanie czy usuwanie treści to postaraj się raz dziennie odwiedzić kilka serwisów, których treści mogą cię interesować. Przestań polegać na kelnerze, wstań od tego cholernego stolika i przejdź się do stołu głównego – tam jest wszystko czego potrzebujesz.

Handlowa porcja marihuany, takie stwierdzenie pada dość często, gdy policja lub media informują o przestępstwach związanych z konopiami indyjskimi. Często też jest to jedyny podawany do informacji wyznacznik ilości zabezpieczonego suszu, zamiast o wadze policja informuje o przejętej ilości porcji handlowych. Czemu tak jest, ile wynosi ta legendarna porcja oraz czemu to pojęcie jest niebezpieczne dla użytkowników konopi?

Handlowa porcja marihuany

Jest to pojęcie pojawiające się bardzo często w kontekście problemów prawnych za posiadanie zabronionego suszu konopnego. Pojawia się zarówno w informacjach prasowych oraz aktach oskarżenia w sądzie. Jednak przeważnie nawet sądy nie wiedzą jaka to konkretnie ilość.

Opinia biegłego

Podczas jednej ze spraw sądowych, w której występowałem w roli oskarżonego o niesłychane przestępstwo tj. posiadanie niespełna stu gramów suszu marihuany. W akcie oskarżenia napisano, że posiadałem sto gramów ok tysiąca porcji handlowych. Akt oskarżenia brzmiał od razu znacznie groźniej.

Nie zgodziłem się z opinią prokuratury i wyraziłem swoją, że sto gramów to jest porcja na kilkadziesiąt ciastek i trochę skrętów. Jednak oskarżyciel, który chwilę wcześniej oznajmił, iż już jeden gram marihuany uzależnia stwierdził teraz, że sto gramów to ilość, którą jednorazowo może się odurzyć tysiąc osób. Nie potrafił jednak tego uargumentować, czym według niego jest odurzenie też nie powiedział. Dlatego sad, aby rozstrzygnąć tę kwestię powołał biegłego.

Biegły sądowy przedstawił swoją oficjalną wersję porcji handlowej, oto ona:

Ilość/porcja handlowa, to najczęściej znajdywana najmniejsza ilość suszu. czyli tzw. lufka.

-oznajmił sądowy biegły

Nie dowierzali wszyscy na sali sądowej, po za prokuratorem oczywiście.

Okazuje się, że nie ma konkretnego określenia wagowego dla handlowej porcji marihuany. Jak określił biegły – jest to lufka, czyli bardziej miara objętości niż wagi.

Przeliczanie przez policję suszu na „lufki” brzmi niedorzecznie i może mieć tragiczne konsekwencje dla użytkownika zatrzymanego z suszem. Gdy znajdą przy kimś 15 gramów marihuany i to zostanie wpisane do aktu oskarżenia to ok. Natomiast jeżeli obok w nawiasie pojawi się informacja, że jest to ok 150 porcji to wyrok może być surowszy. Weźmy pod uwagę, że sędzia nie ma zielonego pojęcia o konopiach indyjskich. Gdy trafi mu się sprawa o 150 porcji handlowych, może stwierdzić, że na ławie oskarżonych siedzi diler, a nie zwykły użytkownik, który miał zaledwie 15 gramów.

Dlaczego używa się określenia handlowa porcja marihuany

Robią to policja oraz prokuratura i w mojej opinii wynika to tylko i wyłącznie z chęci wykazania, jak groźne przestępstwo i jak groźnego przestępce się zatrzymało i oskarżyło. Po raz kolejny idzie o sztuczne zawyżanie statystyk etc. Dochodzi do tego ogłupianie i manipulowanie nieświadomym społeczeństwem. Straszenie ludzi, że w ich pobliżu mieszkał przestępca, który posiadał 150 porcji handlowych marihuany, 15 gramów nie robi takiego wrażenia, nie wywołuje takiego lęku.

Służby kochają jeszcze jeden zabieg, który to jakoby podnosi „rangę” czynu. Chodzi o wartości przejętego suszu. Przykład – ostatnio informowaliśmy o likwidacji sporej plantacji urządzonej w pieczarkarni. W trakcie tej realizacji funkcjonariusze zabezpieczyli 30 kg marihuany, której podana wartość to 13 000 000 zł! Dokładnie tak, 13 grubych baniek za 30 kg suszu! Jego wartość w hurcie to ok 600 000 zł a w detalu max 1500000 zł. Jednak jak się wartość zarekwirowanego suszu pomnoży razy 20 i taka informację poda opinii publicznej to efekt PR-owy będzie znacznie lepszy.

Policja nie ma sukcesów związanych z przestępczością narkotykową! Mało tego, prawo zabraniające posiadania marihuany to jest jedna wielka porażka, która ośmiesza policje i samo prawo! Pomyślcie, powiedzmy, że policja zabezpieczy w ciągu całego roku tonę marihuany. Zapewne odtrąbią w mediach sukces. Szkoda tylko, że nikt nie wspomni, że w naszym kraju spala się delikatnie licząc ok 1,5 – 2 tony suszu dziennie. Daje to przynajmniej te 500 ton rocznie, czyli policja przechwyciła w tym założeniu jakieś 0.2% tego co trafiło do obrotu. Dlatego, nie mając sukcesów na tym polu, wolą cie oskarżyć o 150 porcji, zamiast 15 gramów.

Marihuana i związane z nią wokandy to bardzo często dobitne przykłady łamania konstytucji oraz obowiązującego prawa. W świetle kodeksu karnego posiadanie kilku czy nawet kilkuset gramów marihuany na własny użytek nie jest przestępstwem, a jedynie czynem zabronionym. O tym jednak w mediach głównego nurtu nie usłyszysz. Nie usłyszysz też o tym jak włodarze tego kraju zlecali aresztowania konopnych aktywistów, o tym jak funkcjonariusze i prokuratorzy z polecenia przełożonych kłamali przed sądem ani o tym jak łamali konstytucję i prawo na wszelkie sposoby aby nas uciszyć.

Użytkownicy marihuany vs. sądy

Kodeks karny otwiera art. 1 – warunki odpowiedzialności karnej, którego paragraf 2 brzmi następująco:

Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma.

W świetle kodeksu karnego posiadanie kilku czy nawet kilkuset gramów marihuany na własny użytek nie jest przestępstwem, a jedynie czynem zabronionym. Bo jaka szkodliwość społeczna wynika z tego, że ktoś uprawia, posiada i pali konopie? No właśnie – ŻADNA! Mało tego, w zestawieniu z alkoholem, wybór marihuany jest korzystniejszy zarówno dla użytkownika jak i społeczeństwa. O tym, że alkohol to narkotyk dużo cięższy, o wiele bardziej społecznie szkodliwy i destruktywnie wpływający na społeczeństwo aniżeli marihuana, nikogo przekonywać chyba nie muszę.

Niestety, sądy, prokuratorzy i policja mają prawo w dupie – dla nich liczą się statystyki.

Konstytucja

Przedstawiciele państwa polskiego często gardzą też konstytucją, która mówi o gwarancji ochrony zdrowia oraz wolności wyznania. Gdyby te dwa zapisy dopasować to tego jak jest na prawdę powinny one brzmieć następująco, art. 68 dot. ochrony zdrowia:

„Państwo gwarantuje każdemu obywatelowi dostęp do opieki zdrowotnej ale tylko tej oferowanej przez koncerny farmaceutyczne dla których liczy się tylko i wyłącznie zysk, a których „leki” zabijają miliony osób rocznie. Zakazuje się stosowania naturalnych leków, które leczą dziesiątki dolegliwości bez skutków ubocznych. Zabrania się leczyć darami natury, których koncerny nie mogą opatentować”

Natomiast zapis o wolności wyznania, art. 53 konstytucji, powinien brzmieć:

„Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Każdy kto jako swoją religię wybrał Rastafari i w ramach obrządków religijnych używa świętego ziela konopi zamiast trującego alkoholu – zostanie pozbawiony wolności.”

Niektórzy, sądzą, że żyjemy w wolnym kraju. Nic bardziej mylnego! Żyjemy w kraju gdzie za podporządkowanie się systemowi otrzymujesz pseudo-wolność, jej marną namiastkę.

Konopni aktywiści vs. system

Gdy tylko zdałem sobie z tego wszystkiego sprawę postanowiłem coś z tym zrobić. Był rok 2010, a ja jeszcze nie wiedziałem, że to będzie trudna batalia, a przedstawiciele naszego państwa udowodnią mi, że znacznie bliżej im do reżimu niż do demokracji.

Zaczęło się od tego, że ówczesny prezydent Wrocławia nie zezwolił na przemarsz Wrocławskiego Marszu Wyzwolenia Konopi, zrobił to łamiąc konstytucję. Na manifie stawiło się ok 1,5 tys. osób. Służby uniemozliwiały nam korzystanie z naszych konstytucyjnych praw, na co my usiedliśmy na jezdniach i pojawił się problem. Funkcjonariusze otrzymali zadanie zatrzymać organizatora i przewieźć na komendę. Tak też zrobili. Po czym na komendzie oznajmili mi, że mają przykaz zatrzymać mnie na 48h ponieważ na dzień następny zgłoszoną miałem kolejną manifestację. Czytaj zostałem zatrzymany za korzystanie z gwarantowanego przez konstytucję prawa do zgromadzeń. Będąc na taką sytuacje przygotowanym, oznajmiłem, iż nie mają takiego prawa, nie mają podstaw. Panowie bezczelnie przy mnie zastanawiali się jaki zarzut mogą mi postawić, aby kwalifikował się do zatrzymania. Stwierdzili, że sprowadzenie możliwości katastrofy w ruchu lądowej przez zablokowanie jezdni jest zbyt niedorzeczne. Nagle dowiedziałem się, że jestem zatrzymany za naruszenie nietykalności funkcjonariusza. Co było kompletnym kłamstwem. Kolejne 48h na dołku, druga manifa się nie odbyła.

Jakiś czas później odbyła się rozprawa, byłem oskarżony o wspomniane naruszenie nietykalności policjanta na służbie. Na wokandę wszedłem pełny wiary i nadziei gdyż miałem ze sobą nagranie na którym widać, że funkcjonariusze kłamią i to bardzo. Doszło do tego, że funkcjonariusz, który był jedynym świadkiem w sądzie, który rzekomo widział całe zajście – w rzeczywistości nawet go tam nie było co wykazałem nagraniem video. Na nagraniu nie tylko nie ma policjanta, który twierdził, że stał obok, ale też widać wyraźnie, że nikogo nie kopałem ani nie uderzałem. Na ogłoszenie wyroku wchodziłem pewny, iż prawda wygra. Po chwili stało się dla mnie jasne w jakim skurwiałym kraju żyję i jak skurwiali ludzie noszą orzełka. Sędzia oznajmiła mi, iż jestem winny. Uzasadnienie wprawiło mnie w osłupienie – sąd nie ma podstaw nie wierzyć funkcjonariuszom – tak argumentował swoje postanowienie sąd! A gdy wykrzyknąłem w złości o nagraniu kazano mi opuścić salę. Po raz kolejny szczęka mi opadła gdy w ustnym uzasadnieniu wyroku, sędzie stwierdziła, że nie można pochwalać tego co robię! Tego, że korzystam ze swoich konstytucyjnych wolności? Ciekawe podejście. W takim „demokratycznym” kraju żyjemy.

Wielokrotne zatrzymania, funkcjonariusze po cywilnemu obserwujący moje mieszkanie, podsłuchy na telefonach i policyjne prowokacje – tak wyglądał konopny aktywizm dekadę temu. Byliśmy traktowani jako zorganizowana grupa przestępcza – a jedynie manifestowaliśmy swoje niezadowolenie korzystając z gwarantowanych przez konstytucję praw! Mimo to nasz zapał nie słabł, nie udało im się nas wystraszyć. Na kolejne manifestacje przychodziło już nie 1,5 tys., a 5-7 tys. uczestników!

Władza zamiast z nami rozmawiać wolała nasyłać na nas służby. I tak pewnego razu zostałem zatrzymany pod zarzutem sprzedaży marihuany nieletnim. Jak sie okazało, owi nieletni to 16-sto oraz 17-sto latek, których przysłała na spotkanie WK Wrocław policja w celu prowokacji. Mieli kupić ode mnie zioło. Mimo, iż z mojej strony usłyszeli odmowę, zeznali, że kupili ode mnie kilka gramów. Jednak ich kłamliwe zeznania były tak bardzo niespójne, że nawet jak by sąd chciał dać im wiarę, to były nie do obrony, a na sali były media i sporo osób. Niestety dla prokuratury, oprócz zarzutu sprzedaży nieletnim, który jest zbrodnią zagrożona karą 3-15 lat więzienia, jedyny zarzut to było posiadanie kilku gramów marihuany, prokuratura musiała coś szybko wymyślić. I w ten oto sposób postawiono mi chyba najbardziej absurdalny zarzut w historii tego kraju. Otóż brzmiał on następująco: W okresie 2005-2010 oskarżony, nieznanym osobom, w nieznanym miejscu i w nieznanym czasie udostępnił marihuanę w ilości nie mniejszej niż 700g!!! Bez ŻADNYCH podstaw, bez żadnych zeznań, nawet bez pomówień!

Takich zarzutów różniących się tylko ilościami oraz przedziałem czasowym usłyszałem kilka. Nie sądziłem, że to w ogóle przejdzie. Ale reżimowa prokuratura postawiła wyssane z palca i absurdalne zarzuty, a reżimowy sąd reprezentujący RP wydał wyrok skazujący. W ten sposób trafiłem na 2 lata do zakładu karnego, mimo iż nie popełniłem żadnego przestępstwa! Zamknięto mnie tylko dlatego, że miałem odwagę wyjść na ulicę i wyrazić swoje niezadowolenie. Nadal ktoś uważa, że żyjemy w wolnym kraju?

Pewnego razu podczas przesłuchania w prokuraturze, mój obrońca stwierdzając, że tymczasowe aresztowanie to przesada usłyszał od prokuratora, że ten zdaje sobie sprawę, iż jestem jego klientem i chce on dla mnie jak najlepiej, ale on też ma swoich mocodawców i oni chcą aby pan Leśniański poszedł siedzieć. Oto w jak wolnym kraju żyjemy.

Rzygać mi się chce gdy widzę tych wszystkich polityków bandytów mówiących o wolności, praworządności i konstytucji.

Reklama

Ostatnie artykuły